ครั้งที่ 2 วันที่ 14 เดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2556

สรุปความรู้จากการเรียนได้ดังนี้

เด็กที่มีความต้องการพิเศษ

       ความหมายทางการแพทย์มักเรียกว่า "เด็กพิการ"  ซึ่งมีความผิดปกติ  มีความบกพร่อง  สูญเสียสมรรถภาพ  อาจเป็นความผิดปกติความบกพร่องทางกาย  สูญเสียสมรรถภาพทางสติปัญญา  ทางจิตใจ

       ความหมายทางการศึกษามักเรียกว่า เด็กที่มีความต้องการทางการศึกษาเฉพาะตัวเอง  ต่างจากเด็กปกติด้านเนื้อหา  หลักสูตร  กระบวนการที่ใช้  และการประเมินผล

       สรุป  เด็กที่ไม่สามารถพัฒนาความสามารถได้เท่าที่ควรจากการให้ความช่วยเหลือ  และการสอนตามปกติ

       -สาเหตุ  ความบกพร่องทางด้านร่างกาย  สติปัญญา  อารมณ์

       -จำเป็นต้อง  ได้รับการกระตุ้น  ช่วยเหลือ  บำบัด  ฟื้นฟู

       -จัดการเรียน  ให้เหมาะกับลักษณะและความต้องการของแต่ละบุคคล

ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ  แบ่งเป็นกลุ่มใหญ่ได้ 2 กลุ่ม

1. เด็กปัญญาเลิศ  ลักษณะความสามารถสูง

2. กลุ่มเด็กที่มีความบกพร่อง 9 ประเภท  ได้แก่

- บกพร่องทางสติปัญญา

- บกพร่องทางการได้ยิน

- บกพร่องทางการเห็น

- บกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ

- บกพร่องทางการพูดและภาษา

- บกพร่องทาพฤติกรรมและอารมณ์

- ปัญหาทางการเรียนรู้

- เด็กออทิสติก

- เด็กพิการซ้อน

1. เด็กที่มีความบกพร่องทางด้านสติปัญญา (Children with Intellectual Disabities)

(ระดับสติปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ย  เมื่อเทียบกับเด็กรุ่นเดียวกัน)

       เด็กเรียนช้า  สามารถเรียนชั้นปกติได้  ความสามารถทางการเรียนล่าช้า  บกพร่องเล็กน้อย

สาเหตุจากภายนอก = สิ่งแวดล้อม  ครอบครัว

สาเหตุจากภายใน = พัฒนาการช้า  การเจ็บป่วย

       เด็กปัญญาอ่อน

• มีภาวะพํฒนาการหยุดชะงัก
• มีสติปัญญาต่ำ
• ความสามารถการเรียนรู้น้อย
• จำกัดด้านทักษะ
• พัฒนาการล่าช้า
• ปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมยาก

เด็กปัญญาอ่อน  แบ่งได้  4  กลุ่ม

1. ปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก  (IQ ต่ำกว่า  20 )  ไม่สามารถเรียนรู้ได้ต้องรักษาพยาบาลเท่านั้น
2. ขนาดหนัก (IQ 20-34) ไม่สามารถเรียนได้  ช่วยเหลือตนเองได้เล็กน้อย  C.M.R
3. ปัญญาอ่อนปานกลาง  (IQ 35-49) เรียนทักษะง่ายๆได้ T.M.R
4. ปัญญาอ่อนน้อย (IQ 50-70) เรียนระดับประถมได้ E.M.R

ลักษณะ

• ไม่พูด  พูดไม่สมวัย
• ช่วงความสนใจสั้น
• รุนแรง  ไม่มีเหตุผล
• อารมณ์เปลี่ยนบ่อย รอคอยไม่ได้
• ทำงานช้า
• อวัยวะมีรูปร่างผิดปกติ
• ช่วยตนเองได้น้อยกว่าววัยเดียวกัน

2. เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน (Children with Hearing Impaired)

สูญเสียการได้ยิน แบ่งได้  2  ประเภท

1.) หูตึง

• หูตึงระดับน้อย  ได้ยินระหว่าง  26-40 db
• หูตึงระดับปานกลาง  ได้ยินระหว่าง  41-55  db
• หูตึงระดับมาก  ได้ยินระหว่าง  56-70  db
• หูตึงระดับรุนแรง  ได้ยินระหว่าง  71-90  db 

2.) หูหนวก

• สูเสียการได้ยิน  หมดโอกาสเข้าใจภาษาพูดจากการฟัง  ใช้เครีื่องช่วยฟังไม่ได้
• ได้ยินตั้งแต่  90 db  ขึ้นไป

ลักษณะ

• ไม่ตอบสนองเสียงพูด
• พูดไม่ถูกหลักไวทยากรณ์
• พูดเสียงต่ำหรือดังเกิน
• ไวต่อการสั่นสะเทือน
• พูดเสียงแปลก  ใช้เสียงสูง
• เวลาฟะงมักมองปากผู้พูด
• มักทำหน้าเดียวเมื่อพูดด้วย

3. เด็กที่ความบกพร่องทางการเห็น (Children with Visual Imparments)

• มองไม่เห็น  หรือเห็นเลือนลาง
• มองเห็นได้ไม่ถึง 1/10 ของคนสายตาปกติ
• มีลานสายตากว้างไม่เกิน  30  องศา

จำแนกได้  2  ประเภท

1.) เด็กตาบอด

• มองไม่เห็นเลย/เห็นบ้าง
• ใช้ประสาทสัมผัสอื่น
• สายตาข้างดีมองเห็นได้ระยะ 6/60,20/200
• ลานสายตาสูงสุดแคบกว่า 5 องศา

2.) เด็กตาบอดไม่สนิท

• บกพร่องทางสายตาเห็นบ้างแต่ไม่ปกติ
• อยู่ในระดับ 6/18 , 20/60 ,6/60, 20/200
• มีลานสายตาโดยเฉลี่ยสูงสุดไม่เกิน  30  องศา

ลักษณะ

• เดินงุ่มง่าม  ชน  และสะดุดวัตถุ
• มองสีผิดปกติ
• บ่นปวดหัว  คลื่นไส้  ตาลาย  คันตา
• ก้มศีรษะชิดกับงาน  ของที่วางตรงหน้า
• เพ่งตา  หรี่ตา  ปิดตาข้างหนึ่งเมื่อมอง
• ตา&มือ  ไม่สัมพันธ์กัน
• ลำบากในการจำ  การแยกสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต